علمدار کربلا                                         «به مناسبت اربعین حسینی»
یکی از شهدای جلیل‌القدر و با منزلت کربلا، حضرت عباس بن علی^(ع) است. چهره‌ی پر فروغ و روشن و تابنده عباس^(ع)، به او لقب قمر بنی هاشم^(ع) داده بود، نیروی تقوا و دیانتش بسیار بود و از قهرمانان بزرگ اسلام به حساب می‌آمد، دارای قامتی رشید و افراشته و فردی توانمند و پر قدرت بود.
امام سجاد^(ع) روزی به چهره عُبِیدُ الله ، فرزند عباس^(ع) نگاه کرد و گریست. آن‌گاه درباره‌ی فداکاری عباس^(ع) فرمود:
«خداوند، عمویم عباس^(ع) را رحمت کند که در راه برادرش ایثار کرد و از جان خود گذشت، چنان فداکاری کرد که دو دستش قلم شد و خداوند نیز به او(همانند جعفر بن ابیطالب) در مقابل آن دو دست قطع شده، دو بال عطا کرد که با آن‌ها در بهشت با فرشتگان، پرواز می‌کند. برای عباس^(ع) نزد خداوند، مقام و منزلتی است بس بزرگ که در قیامت، همه شهیدان، به آن غبطه می‌خورند».
                                                                                

آموزگار وفا

وفای عباس^(ع) و بزرگواری و قدرشناسی او نسبت به امام حسین^(ع) به گونه‌ای بود که در تاریخ به صورت ضرب‌المثل درآمد. او مجسمه‌ی ارزش‌های انسانی و کمالات والا بود و نسبت به امام^(ع) از هیچ ایثار و فداکاری دریغ نکرد و جانش را فدای راه او نمود.ادب خاص عباس^(ع) در برخورد با امام حسین^(ع) بسیار چشمگیر بود. او امام^(ع) را برادر، صدا نمی‌کرد، همواره خطاب به امام حسین^(ع) می‌گفت:« سیدی و مولای ...».

امان نامه                                                                             

صدای شمر از پشت خیمه‌های امام حسین^(ع)به گوش رسید. او عباس^(ع) و برادرانش را صدا می‌کرد تا به آن‌ها امان نامه بدهد. عباس^(ع) بی اعتنایی کرد ولی امام^(ع) فرمود:
« عباس^(ع)، برادرم! هر چند او فاسق است ولی جوابش را بده، ببین چه کار دارد»؟
عباس^(ع) به همراه برادرانش از خیمه بیرون رفتند. شمر، امان نامه‌ای را که ابن زیاد داده بود به عباس^(ع) نشان داد و گفت: اگر دست از حسین^(ع) بکشید و به سوی ما بیایید، جانتان در امان خواهد بود.
حضرت عباس^(ع)، خشمگین از این همه گستاخی در جواب فرمود:
«آیا از ما می‌خواهی که دست از شریف‌ترین مجاهد راه خدا، حسین^(ع)، پسر فاطمه^(س) برداشته، تنهایش گذاریم و طوق اطاعت و فرمانبرداری لعینان و فرومایگان را بر گردن افکنیم؟»
آخرین شب
شب عاشورا برای گروه شهادت‌طلب، آخرین شب زندگی بود و فردایش روز فداکاری و حماسه‌آفرینی. در آن شب، حضرت امام حسین^(ع) رو به اصحاب فرمودند هر کسی می‌خواهد می‌تواند برود. با این حال، آن شب کسی نرفت، رفتنی‌ها رفته بودند. برادر وفادار ایشان، حضرت عباس^(ع) در پاسخ فرمود:
« چرا برویم؟ کجا برویم؟ برویم که پس از تو زنده بمانیم؟ خداوند، چنین روزی را نیاورد».
عباس^(ع) و عاشورای خونین
تهیه آب برای خیمه‌ها به عباس^(ع) واگذار شد. او سوار بر اسب، همراه با مَشک خالی و شمشیری در دست، به نیروهای دشمن که آب را در محاصره داشتند، حمله کرد و خود را به آب رساند و مشک را پر از آب کرد. آب خنک و گوارای فرات، مقابل عباس ^(ع) تشنه لب موج می‌زد، خواست تا از آن کفی بنوشد، ولی فریاد برآورد: 
       « ای نفس! پس از حسین^(ع) زنده نباشی، این حسین^(ع) است که در آستانه مرگ و شهادت است و تو آب سرد می‌نوشی؟ به خدا سوگند، این هرگز رسم دینداری نیست!»
عباس^(ع)، آب را بر فرات ریخت و به یاد عطش برادر، آب ننوشید، مشک را برداشته، آهنگ خیمه‌ها کرد و در مسیر با نگهبانان فرات، درگیر شد و او را آماج تیرها قرار دادند. در این درگیری‌ها دست راست عباس^(ع) را قطع کردند، سپس دشمن، او را محاصره کرد و حمله از هر طرف، در تنگنای شگفتی قرارش داد. ولی آن دلاور مَرد، نبرد را ادامه داد و گفت:
       « به خدا سوگند، اگر دست راستم را قطع کردید، من همواره از دین خودم و از امام راستین که به آن یقین دارم، حمایت می‌کنم».
گاهی عباس^(ع)، فریاد می‌زد و خروش بر می‌آورد تا در دل دشمن، هراس افکنَد. او شمشیر را به دست دیگر گرفت و گفت:
سوگند به خدا، هرگز سستی نمی‌ورزم و از پیشوایم که زاده‌ی محمد پاک^(ص) و موَحّد است، دفاع می‌کنم، دست دیگرش هم قطع شد. پس از چندی، تیری به مشک، اصابت کرد و امید عباس^(ع)، همراه آب مشک، بر خاک ریخت. او مردانه سعی می‌کرد با آن حال، خود را بر اسب نگهدارد، ولی تیرهایی که بر بدنش نشست و عمود آهنینی که بر فرقش اصابت کرد او را بر زمین انداخت و لحظه‌ای بعد، زندگی را بدرود گفت.
امام حسین^(ع) بر بالین برادرش حاضر شد و فرمود: « اَلآنَ اِنکَسَرَ ظَهری: الآن کمرم شکست.»
پیکر عباس^(ع) در میدان ماند و امام^(ع) به خیمه بازگشت تا خود برای لحظه‌ی دیدار با خدا، با کاروان اهل بیت^(ع) وداع کند.
 ____________________________________________________________________
مروری بر زندگی فرماندهان صدر اسلام (اداره آموزش عقیدتی سیاسی ستاد نمایندگی ولی فقیه در سپاه)